တစ္ခါတစ္ေလမွာ လူေတြဟာ ငွက္ေတြရဲ႕ဘ၀ကိုအားက်ၾကတယ္။ ငွက္ေတြကလည္း သူတို႔ ဘ၀ရဲ႕ ေကာင္းကင္ခရီးမွာ ေလဆန္ကိုပ်ံတက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အားသြန္ခြန္စိုက္ႀကိဳးပမ္းၾကရတာပဲ။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ လူေတြဟာ အျပစ္ကင္းတဲ့ကေလးေလး ဘ၀မွာပဲ ေနခ်င္တယ္လို႔ ညည္းျငဴၾကတယ္ တကယ္ေတာ့ ဒီကေလးေလးရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲကစကားကို လူႀကီးေတြက ဘာသာျပန္ဖုိ႔ခက္ခဲတယ္ ဆိုတာ ေမ့ထားၾကတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ စိမ္းလန္းတဲ့လယ္ကြင္းေတြကိုျမင္ရင္ လူေတြဟာ စိတ္ၾကည္ႏႈးမႈကို ပိုင္ဆိုင္ရတယ္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီလယ္ကြင္းေတြဟာ စပါးရိတ္သိမ္းပီးတဲ့ေနာက္ မွာ ေျခာက္ေသြ႕စြာ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကရတယ္ဆိုတာကို ျပန္မေတြးမိၾကဘူး။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ လူေတြဟာ ခ်ိဳသာတဲ့စကားသံေလးေတြကိုႏွစ္သက္ၾကတယ္။ ဒီစကား သံေလးေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ ရိုးသားမႈကင္းတဲ့ အျပဳအမူေတြကပ္ပါလာတယ္ဆိုတာကို မရိပ္မိႏိုင္ၾကဘူး။
တကယ္ေတာ့ဘ၀ဆိုတာ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းလို႔မရႏိုင္သလို ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားလို႔လည္း မေသခ်ာႏိုင္ဘူး။ အေျခအေနနဲ႔အခ်ိန္အခါရ သူျဖစ္ခ်င္တာကိုသူျဖစ္ခြင့္ရေအာင္ဖန္တီးသြားတာျဖစ္တယ္။ ဒါကိုလူေတြက ကိုယ့္ဘ၀ကို ကိုယ္ထုဆစ္လိုက္လို႔ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ အႏိုင္ယူေျပာဆိုတယ္။
သင့္ရင္ထဲမွာေကာေျပာစရာစကားေတြရွိလား...........
Comments
Post a Comment